Een ergotherapiebehandeling 

verloopt in 3 fasen:

1. De diagnostische fase:  
   Via observaties, interviews, gesprekken en/of specifieke ergotherapeutische onderzoeksisntrumenten, onderzoekt de ergotherapeut de mogelijkheden van de cliënt en zijn omgeving en brengt hij in kaart:
   - het handelingsprobleem v/d cliënt in zijn fysieke en sociale omgeving. 
   - de betekenis van de ziekte, stoornis of beperking voor de cliënt. 
   
   
2. De behandelfase  
   In deze fase staat het handelen van de cliënt in zijn omgeving centraal.
   In samenspraak met de cliënt en zijn omgeving kiest de ergotherapeut de meest efficiënte wijze om het handelen te faciliteren: behandeling of advies.
   Hij benut steeds de mogelijkheden van de cliënt en zijn omgeving.
   
   2.1. Behandelen, trainen, en begeleiden:  
   De doelstelling is de cliënt in staat stellen om (terug) optimaal te functioneren in zijn woon-, werk-,en ontspaningsomgeving, door herstellen en ontwikkelen van verloren functies.
   Wanneer (volledig) herstel onmogelijk is, streeft de ergotherapeut naar onderhoud van resterende functies en naar het voorkomen van verergering van stoornis en/of vermindering van de beperking.
   
   2.2. Adviseren: 
   Ergotherapeutisch advies richt zich naar de cliënt, de mensen in zijn omgeving en/of naar de (professionele) verzorgers. 
   De uitkomst van advies kan zijn: hulpmiddelen en omgevingsaanpassingen (laten) ontwerpen, methodeverandering voorstellen, doorverwijzen naar deskundigen of diensten, informeren bij implementatie, bemiddelen en afstemmen van de samenwerking tussen verschillende professionelen en het proces bewaken.    
   
   
3. Evaluatiefase:   
   Na de behandelfase wordt het proces afgerond.
   Indien de patiënt hiervoor de toelating geeft, kan de ergotherapeut de verwijzer en andere hulpverleners informeren over de te verwachten verdere evolutie.